zondag 20 november 2011

Whisky tasting - Islay

Zaterdag, 19 november, ging de tweede, jaarlijkse whiskytasting door. De echtgenote ging een namiddagje stappen met de beste vriendin en ik kreeg drie maten op bezoek die ik wegwijs zou maken in de whiskies van het eiland Islay, het zuidelijkste eiland van de Hebriden van Schotland. Waarom Islay? Omdat volgens mijn bescheiden mening de allerbeste whiskies ter wereld afkomstig zijn van dit kleine eiland.

We gingen van van start met een prima Bruichladdich Laddie Classic, een ongeturfde, zachte maar rijke whisky en eentje die blijkbaar goed in de smaak viel, vooral bij Wannes. De opvolger, een Bunnahabhain XII, bracht de namiddag echter pas goed op gang. Een stevige whisky van 46,3%, fruitig en moutig met een volle, kruidige afdronk. Voor Jörg een blijvertje :-)



De volgende was een tussendoortje, een 'mystery malt' waarvan enkel geweten was dat hij gedistilleerd was op het eiland. Een licht geturfde whisky die toch een zekere appreciatie kreeg.



Een mens heeft tussen al dat proeven uiteraard een hapje nodig en ik had gezorgd voor een typisch Schots gerechtje: haggis met neeps and tatties... een hap die lekker naar binnen ging en de basis legde voor... de 'zware' jongens...


...waarvan de Laphroaig Quarter Cask de spits afbeet. Een bijzonder krachtige whisky, 48%,  een explosie van turf, rook en jodium en een lange, scherpe en intensieve afdronk. Met andere woorden... een turf en rookmonster... bij voorkeur niet drinken onder een rookmelder... zalig! Deze werd de favoriet van Matthias.



Als laatste had ik een erg speciale whisky, een Octomore 4.1. Octomore staat bekend als de meest geturfde whisky ter wereld en de nieuwe 4.1 spant de kroon (voor de liefhebbers: een waanzinnige 167 ppm en 62,5%). Toch leden onze smaakpapillen geen ernstige schade want wat bleek: de Octomore is een bijzonder verfijnde, complexe en zeer rijke whisky... en bom van smaak met rook en turf in een perfect huwelijk en een afdronk die je niet licht vergeet. Niet te verwonderen dat de Schotten hun whisky 'the water of life' noemen... Een TOP-whisky!!

Na de tastig werd er nog wat gezellig nagekeuveld met een kleine dram... whisky natuurlijk. Een perfect einde voor alweer een geweldige namiddag. Editie drie...here we come. Slaìnte!!

donderdag 17 november 2011

Nick

Een tweede academiewerkje dat ik nog even in de (acryl)verf wil zetten is dit portret. Volgens beproefde  en uitgewerkte technieken en 'eigen stijl', dat wil zeggen: gebruik van enkel zwart/witte acrylverf  en de techniek van het 'dry-brushen' of 'droogschilderen'. Deze keer heb ik wel wat ruwer gewerkt, een techniek die mij wel ligt.
Ik denk dat het nu tijd wordt om nieuwe kunsthorizonten te verkennen en de vergaarde kennis mee te nemen in de nooit eindigende ontdekkingstocht van de schilderkunst. Wordt vervolgd...

Nick - Acryl op doek 70 x 50 cm