Koppen

Ik ben altijd een voorstander geweest van zwart-wit. Oude, klassieke films uit de jaren '30 en '40 moeten gewoon in zwart-wit. De onverlaten die een meesterwerk als King Kong uit '33 inkleuren omdat kleurfilms nu eenmaal 'beter verkopen', verdienen niets minder dat de brandstapel en verbanning naar de negende cirkel van Dantes hel!
Ook foto's, zeker portretten, hebben 'zoveel meer' als ze in zwart-wit zijn. Vooral die karakterkoppen met veel groeven en lijnen.
Ik liet mij voor mijn eerste portet inspireren door Ron Pearlman, bekend door zijn rollen in oa. Alien Resurrection, Blade 2, The Sons of Anarchy en natuurlijk Hellboy 1 en 2.
Het tweede is Hugh Laurie, maar iedereen kent die natuurlijk beter als 'House'.
Nummer drie is de in onze contreien relatief onbekende Schot David Tennant, maar de fans van de Britse SF serie Doctor Who zullen hem allicht wel herkennen als de beste 'Doctor' ooit.
Dan werd het tijd om eens een mooie vrouw op doek te zetten. Het werd de zeer bevallige Grace Park: Boomer/Cylon number Eight in de SF serie Battlestar Galactica.

Alle schilderijen zijn gemaakt met uitsluitend zwarte en witte acrylverf. Ik heb de 'drybrush' techniek gebruikt: laag over laag met weinig verf op het penseel zodat je bijna 'droog' schildert.

H.P. Lovecraft, meester van het bizarre - Introductie.

H.P. Lovecraft...wie heeft er al van gehoord? Niet veel mensen op het eerste gezicht. Toch is het een van de populairste Engelstalige schrijvers van fantastische, science fiction en horrorverhalen uit de jaren 1920 en 30. Hij creëerde de "Cthulhu Mythos" die vandaag de dag nog altijd kan rekenen op een hele schare fanatieke fans, mezelf inbegrepen.
Lovecraft is trouwens de belangrijkste invloed voor veel bekende bestsellerschrijvers van het genre zoals bvb Stephen King (It, Pet Semetary...) en Clive Barker (Hellraiser), comic schrijvers Alan Moore (Watchmen) en Mike Mignola (Hellboy) en filmakers John Carpenter (The Thing) en Guillermo Del Toro (Pan's Labyrinth, Hellboy). Zelfs de kunstwerken van nachtmerrieschilder H.R. Giger zijn zwaar beïnvloed door Lovecraft.
De populariteit van zijn verhalen blijkt nu pas een waar hoogtepunt te breiken. Het blijft niet bij boeken alleen. Zijn schrijfsels worden bewerkt tot audioboeken, luisterspelen, bordspellen, computerspellen, films en ontelbare verzamelobjecten als t-shirts, beeldjes enz...
Dé site om op rond te neuzen is de H.P.Lovecraft Historical Society, een gezelschap van zeer prettig gestoorde Amerikanen die hun bewondering voor 'De Mythos' op een heel eigenzinnige wijze etaleren. Bezoek zeker hun site en je zult meteen zien wat ik bedoel :-)

Ik kom later nog uitgebreid terug op de verhalen zelf, de films, luisterspelen en bordspellen.

Oliewerken

In januari van het eerste schooljaar mochten we onze zin doen. Geen zelfgemaakte kartonnen constructies of ingewikkeld gedrapeerde gordijnen meer schilderen. Niet dat dat zijn charmes niet had, maar toch :-)
Dus het werd tijd om de grijze cellen aan het werk te zetten. Inspiratie...het komt niet op commando. Gelukkig wordt mijn fantasie nogal snel geprikkeld... Film, muziek, een passage uit een boek, een foto... bronnen genoeg. Dus ben ik begonnen met het bijhouden van een scrapboek met alles wat mij enigszins tot een schilderij kan leiden. Ik wou absoluut in een surrealistische of fantasystijl blijven werken, zeker geen portretten, want dat was te 'moeilijk'. Nu, moelijk gaat ook. Wat blijkt zelfs... Sinds mijn eerste poging van een portret van Tom Waits (wat een artiest) ben ik erg graag 'koppen' gaan schilderen.
Hier zijn een paar van mijn eerste 'vrije' werken, allen in olieverf.

                                         'Life !!'  Olie op papier - Nov 2009

                                                   'Sir Horatio'  Olie op doek - Jan 2010

                                                     'Tom'  Olie op doek - Jan 2010

Schilderkunst

Eén van de hobbies waar de laatste twee jaar heel wat tijd is ingekropen is schilderen. Na heel wat twijfelen en de nodige 'aansporing' van vrouwlief ben ik in 2009 begonnen aan de Kunstacademie in Oudenaarde. Voor zover ik weet teken ik al van toen ik nog in de wieg lag en heb ik mijn eerste doek bekladderd zo'n twaalf jaar geleden. Hoog tijd dus om de technieken wat aan te scherpen...

Onder de vakkundige leiding van leraar/kunstenaar Bart is voor mij een nieuwe wereld open gegaan. Het was letterlijk beginnen van 'nul'. Leren kijken, leren omgaan met schaduw en licht, leren interpreteren, loslaten en de vorm breken. Dingen waarbij ik in het begin nogal wat wenkbrauwen heb gefronst, maar nu na twee jaar eindelijk begin in te zien wat daarmee bedoeld wordt.

Schilderen is een voortdurende ontdekkingstocht, durven veranderen en aanpassen, boeiende onderwerpen zoeken waaraan je een eigen toets geeft, nieuwe technieken uitproberen, een werk durven kapotmaken om het uiteindelijk zoveel beter te maken.

Hier een eerste werkje, een opdracht uit oktober 2009