HAPPY HALLOWEEN from Cthulhu

Happy Halloween

from the Great Old One

(who will come visit us around

December 21st, if all goes

according to some calender...)

Whooohahahahaaaa!!!

Whisky tasting - ARDBEG - Mijn verzameling

Ik ben een verzamelaar: films, strips, boeken, cd’s, bordspellen… en ook Ardbeg. Hoewel het mijn kleinste verzameling is, is het toch degene die me het nauwst aan het hart ligt, vooral omdat het erg moeilijk is (wordt) om nieuwe (en meestal ook gelimiteerde) bottelingen aan een schappelijke prijs aan de haak te slaan.

Naast de “gewone” Ardbegs, heb ik dus een paar niet of nauwelijks nog te verkrijgen juweeltjes. In tegenstelling tot ‘investeerders’, zijn mijn flessen allemaal geopend en geproefd. Waarom koop je anders zo’n godendrank. Een ongeopende single malt is zoals een prachtig kunstwerk in huis halen en er een doek over gooien…

Dit is mijn verzameling;

 

Ardbeg 10 years old 46%: De klassieker, de ‘Godfather’ van de Ardbegs: Een aroma van rook, toffee, chocolade en een fenomenale zeebries, een diepe rokerige turfsmaak, fris en moutig.

Blasda 40%: (Sweet & delicious in Gaelic) – De naam covert alles – zoet en heerlijk met een zuchtje rook en zeer milde turf.

 Corryvreckan 57,1%: Een ‘draaikolk’ van meer agressieve aroma's zoals teer en kolen worden bijgestaan door zoet fruit, met een palet van donkere chocolade, genereuze turf en kaneel.

Uigedail 54,2%: Een immens complexe whisky – de geur van kampvuur, turf en een zucht zeelucht. De smaak: intense rook maar verrassend zacht, zeer rijk, citrus, marmelade, zoutig en licht teerachtig...nectar van de goden

Rollercoaster 57,3%: Je ruikt gerookte vis, kruiden en turf, op de tong: rokerig met een hint van zeewier en peper

Supernova SN2010 60,1%: De meest geturfde Ardbeg. De turf en rook exploderen als het ware in je neus en op je tong, bijgestaan door vanille, honing, stroop en hete chilipepers: fenomenaal!

Alligator 51,2%: Dit is een speciale! Aromas van turf, vers geperst citroensap en BBQ saus, met op de tong citrusfruit, honing, pittige kruiden en veel rook!

Galileo 49%: De laatste in het rijtje 'echte' Ardbegs. Op nauwelijks een paar dagen wereldwijd zo goed als uitverkocht… en ik heb er eentje J De geur van kruidige toffee, tropisch fruit en een beetje roet. Zoutig op de tong, romig met een hint abrikoos en natuurlijk… rook!!

Als afsluiter heb ik nog een single barrel van een 'onafhankelijke bottelaar' onder de naam Smells Like Teen Spirit. Een bijzondere Ardbeg die beelden oproept van de zee, het zoutige en algen en naast de gebruikelijke rook en turf ook tonen heeft van citroen en munt.







Stuk voor stuk prachtige Ardbegs, whisky om te koesteren en intens van te genieten. Slàinte var!

Hond eet schoen - Dog eat shoe.

Het academiejaar was nog maar net begonnen en ik zat al voor een dikke drie weken met m'n arm in het gips. Van een 'non-actief' gesproken...

 

Gelukkig had ik al mijn eerste werkje af voordat mijn arm me werd afgenomen :-) . Een klein olieverfschilderijtje dat met een plezierige toon het jaar inzet. Volgende week vlieg ik er weer in!

 

 

x

Hond eet schoen - Olie op doek 60x60

 

The academical year was just started and my arm was put in a plaster for three weeks. Speaking of being 'non-active'...

 

Luckely, my first little painting was finished before they took my arm away :-). A small oilpainting to start the new year in a pleasant way. Next week I start painting again!!

Merrily we roll along - de musical - Review

Afgelopen zaterdag was het weer zover: de jaarlijkse 'Kotékoer'-musical. Kotékoer, de uitermate enthousiaste en getallenteerde musicalgroep die ons vorig jaar letterlijk uit onze stoel blies in de Stadschouwburg in Brugge met de Europese première van 'Peter Pan', koos deze maal voor iets totaal anders: 'Merrily we roll along', van Stephen Sondheim.

 

Sondheim (oa Sweeney Todd) is één van de belangrijkste musicalcomponisten van onze tijd en niet meteen gekend als 'toegankelijk'. Sondheim staat bekend om muziek en tekst onlosmakelijk met elkaar te verbinden, waardoor 'timing' absoluut 'spot on' moet zijn. Zijn muziek heeft met zijn vele opeenvolgende hoogtes en laagtes en onverwachte tempowissels soms meer weg van een wilde rit op een rollercoaster dan van 'een liedje met een melodie', maar net daardoor is de muziek van Sondheim altijd boeiend en verrassend en bijzonder meeslepend.

 

Het verhaal van 'Merrily we roll along' neemt ons in onvervalste 'Memento' stijl in omgekeerde chronologische volgorde - van 1976 naar 1957 - mee in het turbulente leven van drie boezemvrienden, Franklin, Charlie en Mary die al hun dromen, idealen en vriendschap zien ten onder gaan aan de macht van het geld, de verleiding van het succes en drank en dat met de nodige 'aansporing' van diva/uberbitch Gussie (rol van zus van ondergetekende :-)  )

 

 

De misleidend vrolijke titel staat voor een stuk van woede, chaos, schreeuwen, tieren, jaloezie, ontrouw, verval... maar ook van verleiding, emotie, liefde, vriendschap en hoop en dit alles overgoten met een heerlijke saus van (soms wrange, soms gitzwarte) humor.

Het decor was spartaans: een witte 'videowall' die afwisselend van kleur veranderde, een witte piano en een paar meubelstukken. De gehele cast was trouwens ook volledig in het wit uitgedost, iets wat met het 'sobere' decor verrassend goed werkte.

De acteurs werden ondersteund door een dik-50 koppig live-orkest wat voor een algehele totaalbeleving zorgde.

 

 

De cast van Kotékoer heeft een ware krachttoer verricht. De muziek, de nummers, het overtuigende acteerwerk, decor, choreografie... alles paste perfect in het geheel. Van de grootste tot de kleinste rol, alles werd met een enthousiasme en professionaliteit op de planken gezet waar menig 'professional' een puntje kunnen aan zuigen.

 

Volgend jaar pakt Kotékoer 'Little shop of horrors' aan, een super-klassieker onder de musicals. Mijn agenda staat al aangekruist.