Vorig jaar werd ik letterlijk van mijn sokken geblazen door Brit Floyd, de Pink Floyd Tribute Band. Nauwelijks een jaar later streken de Britten voor een tweede keer neer in het Casino Kursaal, ditmaal met hun Discovery Tour. Vrouwlief en ik trokken weer richting kust met torenhoge verwachtingen.
Stipt om acht uur doofden de lichten en werd de zaal ondergedompeld in de intro van 'Shine on youcrazy diamond'. Het publiek werd meegenomen in een tijdcapsule, die over de periode van 1967 tot 1994 de veertien studioalbums van Pink Floyd op weergaloze manier naar voor bracht.
Brit Floyd is niet een band die zomaar de nummers van Pink Floyd kopiëerd, maar er altijd een frisse, eigentijdse toets aan geeft. Ik ben nooit een grote fan geweest van alles wat zich voor 'Meddle' afspeelde, maar gisteren kreeg ik 'Astronomy Domine' en 'Set the controls for the heart of the sun' (respectievelijk uit 1967 en'68) in een versie die mijn mond deed openvallen. Briljant!
De band kiest ook niet altijd voor de gemakkelijkste weg door de greatest hits aan mekaar te rijgen, maar ze gaan ook voor minder bekende songs. Zo kregen we gisteren een werkelijk fantastische versie te horen van 'The Fletcher Memorial Home' (1983) en 'Fat old sun' (1970).
Natuurlijk kreeg het publiek ook waarvoor het vroeg: 'Wish you were here' , 'Another brick in the wall pt2' en 'Pigs' (inclusief reusachtig, opblaasbaar varken met vurige ogen) waren slechts een paar van de favorieten. De volledige set klokte af op bijna drie uur, drie uur van weergaloze klasse.
Negen topmuzikanten, een spectaculaire licht- en videoshow en de zicht- en hoorbare liefde voor Pink Floyd maken van deze band een magische belevenis.
'The world's greatest Pink Floyd show' bloklettert de affiche van de 'Discovery Tour'. ''To state something like that, you got to deliver', zeggen de Britten... Well, Brit Floyd delivers!!
