Warhammer 40K meets Alien

Nu ik met mijn arm in het gips zit en het helemaal niet meevalt om met één hand te typen, geef ik nog een paar foto's mee van een werkje dat ik een paar weken geleden heb gemaakt... een Warhammer Space Marine wacht een onplezierige verrassing... ;-)

Now that I got my arm in plaster I just give you a few pictures of a little work I've finished a few weeks ago... a Warhammer Space Marine awaits a nasty surprise... ;-)

'Ik schrijf een boek' - personages - How to write a book - characters

Zoals de laatste keer reeds aangehaald 'groeit' mijn verhaal. Ik heb altijd een verhaal in grote lijnen in mijn hoofd, dat ik dan ook op papier zet. Die gegevens gebruik ik dan als kapstok om alles zo mooi, boeiend, spannend en volledig mogelijk aan te kleden.  Het is niet ongewoon dat een idee aanleiding geeft tot nog één of meerdere ideeën, die op hun beurt kunnen uitgroeien tot hoofdstukken die het verhaal voorstuwen.

 

Wat ook heel erg belangrijk is, zijn de personages. Uiteraard heb je één of meerdere hoofdpersonages nodig die het hele verhaal moeten dragen. Hoeveel personages je ook creëert (ik zit momenteel aan een vijfendertig-tal in mijn boek, waarvan een acht-tal de belangrijkste rollen invullen), er zijn er altijd slechts een paar die de meeste aandacht naar zich toetrekken en de 'spil' van het verhaal kunnen genoemd worden. Een paar voorbeeldjes. 'In de Ban van de Ring' heeft onnoemelijk veel personages, maar uiteindelijk draait het allemaal rond Frodo en Sam. In 'De Hobbit' lopen we voortdurend achter een bende van dertien dwergen aan, maar toch is het die ene hobbit, Bilbo, die de show steelt. Sherlock Holmes en Watson, Don Quichot en Pancho, Kapitein Ahab en Moby Dick, Tristan en Isolde, Tom Sawyer en Huckleberry Finn... dat zijn de namen die iedereen zich herinnert. Ik heb me dan ook voorgenomen om twee echte hoofdpersonages te gebruiken. Twee steunpilaren waarop het hele verhaal, met al zijn gebeurtenissen en neven- en  neven-nevenpersonages steunt.

 

Je kunt nu zo'n karakter maken tot wat je zelf wilt. Persoonlijk toets ik graag aan de werkelijkheid. Ik neem persoonlijke, of karaktertrekjes van personen die ik ken, en gebruik ze in mijn personages, al dan niet 'uitvergroot' :-). Ik denk dat je zo een personage echt boeiend en levend kunt maken en vooral herkenbaar voor de lezer.

 

 

 

Wordt vervolgd.

 

I always have the ‘big lines’ of the story in my head. From there I can build further on. It’s not unusual that one (good) idea gives inspiration to yet another one (or more), which can grow out to new chapters that boost the story.

Now, another very important item: characters. Of course you need one or more main characters to carry the story. No matter how many characters you create (I have about thirty five now in my book), there are always a few who draw the most attention. A few exemples:

‘The Lord of the Rings’ has countless characters, but in the end it’s all about Frodo and Sam. In ‘The Hobbit’ we travel with a companionship of thirteen dwarves, but it’s the hobbit Bilbo who steals the show. Sherlock Holmes and Watson, Don Quixote and Pancho, Captain Ahab and Moby Dick, Tristan and Isolde, Tom Sawyer and Huckleberry Finn… These are the names everybody remembers. Therefore I also take only two ‘real’ main characters, two pillars to support the story with all the events and characters.

You can build a character any way you want. Me, I like to use real, little characteristics, personal and from people I know… That way, I think, I can make my characters interesting and ‘alive’ and most of all recognizable for the readers.

To be continued.

 

'Ik schrijf een boek' - het verhaal - How to write a book - the story

We zijn aanbeland bij het verhaal. Iedere schrijver, beroeps of amateur, wil een verhaal neerpennen dat zo 'origineel' mogelijk is. Ik wou dat natuurlijk ook. Maar toch is dit niet zo evident. Hoe je ook graaft, draait of keert, onderzoekt en je hersens pijnigt... in principe is alles al geschreven. Het is ook perfect normaal dat je niet zomaar iets nieuws kunt uitvinden ... Dat wil nu niet zeggen dat iedereen plagieert, verre van! Je kunt een gegeven een eigen draai geven, een persoonlijke touch, waardoor een oud concept fris, nieuw en 'origineel' wordt.

 

Voor mijn eerste (fantasy)verhaal heb ik 'de queeste' gekozen. Niet zo bijster origineel zou je zeggen, omdat ongeveer 99% van de fantasieschrijvers hun verhaal wel ergens aan een queeste ophangen en die hebben dan natuurlijk allemaal de 'oerverhalen' van Tolkien gelezen: 'De Hobbit' en 'In de Ban van de Ring'.

 

De queeste dus: een lange reis vol avonturen en gevaren... je kent dat wel. Ik heb het oorspronkelijke gegeven behouden en er zoveel mogelijk persoonlijke toetsen ingestoken. Zo probeerde ik bijvoorbeeld de plaatsnamen altijd een humoristisch tintje te geven (bvb de Dweilanden of het Verdronken Water) en probeerde ik de lezer af en toe wat 'rust' te gunnen door even van de reis af te wijken en iets totaal 'anders' te doen.

 

Hoe ontstaat nu het verhaal? Hoe maak je nu die leidraad waarlangs je je personages sleept? Sommige mensen hebben een verhaal volledig in hun koker en weten van A tot Z hoe dat op papier gaat komen. Ik ben niet zo'n geordend schrijver... mijn verhaal 'groeit' gaandeweg...

 

Wordt vervolgd.

 

 

Here we are with the story. Every writer, pro or amateur, wants to write an 'original' story, me included. But that's not that easy. No matter how you think and grind and search... everything has been written once before.... Not to worry. You can give an old concept a personal touch, so it becomes fresh, anew and 'original'.

For my first (fantasy)story I chose 'the quest'. Not very original, I hear you say, because about 99% of the fantasywriters use 'the quest', and of course they've all read Tolkiens' 'The Hobbit' and 'The Lord of the Rings.

But then again, I used the original concept and tried for example to give places humoristic names, or deviated from the journey to give the reader some 'rest' and tell them something completely different...

Now, how does a story get shape? Some people already know the whole story from A to Z, even before they wrote one letter. Not me... I'm not that organized... my story grows...

 

To be continued.