Zoals de laatste keer reeds aangehaald 'groeit' mijn verhaal. Ik heb altijd een verhaal in grote lijnen in mijn hoofd, dat ik dan ook op papier zet. Die gegevens gebruik ik dan als kapstok om alles zo mooi, boeiend, spannend en volledig mogelijk aan te kleden. Het is niet ongewoon dat een idee aanleiding geeft tot nog één of meerdere ideeën, die op hun beurt kunnen uitgroeien tot hoofdstukken die het verhaal voorstuwen.
Wat ook heel erg belangrijk is, zijn de personages. Uiteraard heb je één of meerdere hoofdpersonages nodig die het hele verhaal moeten dragen. Hoeveel personages je ook creëert (ik zit momenteel aan een vijfendertig-tal in mijn boek, waarvan een acht-tal de belangrijkste rollen invullen), er zijn er altijd slechts een paar die de meeste aandacht naar zich toetrekken en de 'spil' van het verhaal kunnen genoemd worden. Een paar voorbeeldjes. 'In de Ban van de Ring' heeft onnoemelijk veel personages, maar uiteindelijk draait het allemaal rond Frodo en Sam. In 'De Hobbit' lopen we voortdurend achter een bende van dertien dwergen aan, maar toch is het die ene hobbit, Bilbo, die de show steelt. Sherlock Holmes en Watson, Don Quichot en Pancho, Kapitein Ahab en Moby Dick, Tristan en Isolde, Tom Sawyer en Huckleberry Finn... dat zijn de namen die iedereen zich herinnert. Ik heb me dan ook voorgenomen om twee echte hoofdpersonages te gebruiken. Twee steunpilaren waarop het hele verhaal, met al zijn gebeurtenissen en neven- en neven-nevenpersonages steunt.
Je kunt nu zo'n karakter maken tot wat je zelf wilt. Persoonlijk toets ik graag aan de werkelijkheid. Ik neem persoonlijke, of karaktertrekjes van personen die ik ken, en gebruik ze in mijn personages, al dan niet 'uitvergroot' :-). Ik denk dat je zo een personage echt boeiend en levend kunt maken en vooral herkenbaar voor de lezer.
Wordt vervolgd.
I always have the ‘big lines’ of the story in my head. From there I can
build further on. It’s not unusual that one (good) idea gives inspiration to
yet another one (or more), which can grow out to new chapters that boost the
story.
Now, another very important item: characters. Of course you need one or
more main characters to carry the story. No matter how many characters you
create (I have about thirty five now in my book), there are always a few who draw
the most attention. A few exemples:
‘The Lord of the Rings’ has countless characters, but in the end it’s
all about Frodo and Sam. In ‘The Hobbit’ we travel with a companionship of
thirteen dwarves, but it’s the hobbit Bilbo who steals the show. Sherlock
Holmes and Watson, Don Quixote and Pancho, Captain Ahab and Moby Dick, Tristan
and Isolde, Tom Sawyer and Huckleberry Finn… These are the names everybody
remembers. Therefore I also take only two ‘real’ main characters, two pillars
to support the story with all the events and characters.
You can build a character any way you want. Me, I like to use real, little
characteristics, personal and from people I know… That way, I think, I can make
my characters interesting and ‘alive’ and most of all recognizable for the
readers.
To be continued.
2 opmerkingen:
Die Peanuts zijn zo leuk!
zal er iemand met een gips in voorkomen? ;)
Een reactie posten