De Ardbeg 'Ardbog' is de nieuwste (zeer) gelimiteerde editie van 's werelds beste whisky. De naam 'Ardbog' is gekozen om eer te bewijzen aan de vermaarde turfgronden (peat-BOG) van Ardbeg's thuisstek, het eiland Islay.
Ardbog zag het levenslicht op de 'Arbeg-day' (1 juni) en had daarvoor tien jaar gerijpt op Amerikaanse wit eiken ex-bourbonvaten en zeldzame Manzanilla sherryvaten uit Spanje.
Wat meteen opvalt is de milde aanwezigheid van rook in de neus. Mijn eerste gedacht was: "is dit wel Ardbeg?". De neus is eerder ziltig en fruitig
Bij een eerste slok vallen de twijfels meteen weg. Op het pallet zoutige, kruidige, assige, turfachtige en rokerige tonen, perfect in balans. Ondanks lichter aanwezig dan bij bvb. de Uigeadail of de Corryvrecken is dit toch een echte Ardbeg, maar met de Manzanillavaten direct aanwezig in de neus en op het pallet.
De afdronk is er ook weer eentje om in te kaderen: kruidig, warm en bijzonder lang.
Ardbog is een exellente dram die moet gekoesterd worden, zeker als je weet dat de gehele batch weer op amper een paar dagen volledig was uitverkocht, wat leidt tot woekerprijzen op e-bay.
Ikzelf als echte liefhebber, vind dit een bijzonder spijtige zaak, zeker met de kennis dat dit soort praktijken er in de toekomst niet zullen op beteren. Ik prijs mezelf dan ook gelukkig dat ik één fles aan 'normale' prijs op de kop heb kunnen tikken en dat die dan ook 'zijn tijd zal meegaan'.
Ardbeg blijft voor mij de beste whisky ter wereld en de jaarlijkse special editions de meest begeerde. Toch vrees ik dat met de Ardbog het doek wel eens zou kunnen vallen, daar het zowaar makkelijker wordt om water op Mars te vinden dan aan een speciale Ardbeg te geraken...
1 opmerking:
en ik zal er niet van proeven maar toch : gezondheid !
Een reactie posten