TT Combat Dice Tower... personalized.

Some board games take the whole surface of the table (see FFG :-) ). Then it becomes somewhat difficult to roll e.g ten dice without knocking over something. That's why the game gods invented the dice tower. 

This is the  tower from 'TT Combat', but than a little personalized :-)...

I grabbed my trusty hobby knife, pencil, paint and brushes, felt, double sided tape, mod podge and some pictures. This is the result.

Sommige bordspelen nemen de volledige oppervlakte van de tafel in (zie FFG :-) ). Dan wordt het moeilijk om bvb tien dobbelstenen te rollen zonder iets omver te gooien. Daarom vonden de spelgoden de 'dice tower' uit.

Dit is het exemplaar van 'TT Combat', maar dan een beetje gepersonaliseerd :-)...

Met hobbymes, potlood, verf en penselen, vilt, dubbelzijdige kleefband, mod podge en een paar foto's ging ik aan de slag en dit is het resultaat.

TT Combat Dice Tower

Material - Materiaal

W.I.P.- adding felt, gluing the tower, smoothing surface
vilt aanbrengen, toren plakken en oppervlak gladmaken.

Mod Podge

Finished tower - Afgewerkte toren

Antediluvian miniatures (Citadel) - Voorhistorische miniaturen (Citadel)

Recently I discovered these prehistoric 28mm miniatures at the bottom of a box. They are really ancient, I guess early 80ties and (presumably) from Citadel Miniatures. These must have been among the first models that I've painted - in a rather shoddy way :-) - back in '87. This is pure nostalgia, back from the golden days of old, when Games Workshop wasn't a corporate giant monster reeling in the big money. 

I'm glad I found them again.

Onlangs vond ik deze prehistorische 28mm miniaturen terug op de bodem van een doos. Ze zijn zeer oud, ik veronderstel begin jaren '80 en (vermoedelijk) van Citadel Miniatures. Dit moeten zowat de eerste modellen zijn die ik ooit heb geschilderd (in een beetje een klungelige stijl :-) ), al die tijd terug in '87. Dit is pure nostalgie van lang geleden, in de gouden dagen dat Games Workshop nog geen zakelijk monster was dat het grote geld binnenrijfde.

Ik ben blij dat ik ze terugvond.

The Doom that Came to Atlantic City - Review

Voor Nederlandse tekst scroll naar beneden

'The Doom that came to Atlantic City' (see link) is a Monopoly-ish game where you take the role of a Great Old One and instead of creating an empire, you destroy houses and resorts and create gates to bring doom and terror over the unfortunate town.

To establish all this eldritch horror, you get the aid of 'Providence' cards, that give you bonuses in movement, attack or defense, powerful Chants, which require certain sacrifices, Doom and Gate cards with even more power and last but not least... mysterious Tomes.

It's all about destruction and mayhem and the end of the world, and driving your opponents mildly insane,  but in a very light hearted and fun way.

Like Monopoly, the game is about moving around the board, but there the comparison stops. The theme and spirit of 'Doom' is about fun, not about grinding teeth because your opponent bought all the best streets and you have to pay yourself blind... Personally I like Doom a lot more because it's fast paced, easy to learn, and a great 'in-between'.

My score: 7/10

The Doom that Came to Atlantic City

Cryptozoic Entertainment

2 to 4 players

45 minutes

'The Doom that Came to Atlantic City' (zie link) is een Monopoly-achtig spel waar je in de huid kruipt van een Great Old one en in plaats van een rijk te stichten, vernietig je huizen en hotels en open je dimensie poorten om doem en chaos over de onfortuinlijke stad te storten.

Om al die 'eldritch horror' te kunnen verwezenlijken beschik je over Providence kaarten, die je bonussen geven voor beweging, aanval of verdediging, krachtige Chants, die echter wel de nodige offers eisen, Doom en Gate kaarten met nog meer macht en last but not least... de mysterieuze Tomes.

Het draait allemaal om vernietiging en verderf en het 'einde van de wereld', en ook om het lichtjes gek maken van je tegenstander(s), maar dit alles in een luchtige en plezierige atmosfeer.

Zoals in Monopoly is het spel 'rond het bord bewegen', maar daar houdt de vergelijking (gelukkig) op. Het thema en de geest  draaien rond 'plezier' en niet het knarsen van tanden omdat je tegenstander de beste straten heeft gekocht en jij je blauw moet betalen. Persoonlijk vind ik Doom veel beter omdat het een gemakkelijk te leren, vlotte en bijzondere leuke tussendoor is.

Mijn score: 7/10

The Doom that Came to Atlantic City

Cryptozoic Entertainment

2 tot 4 spelers

45 minuten

Engels