Voor Nederlandse tekst scroll naar beneden
'The Doom that came to Atlantic City' (see link) is a Monopoly-ish game where you take the role of a Great Old One and instead of creating an empire, you destroy houses and resorts and create gates to bring doom and terror over the unfortunate town.
To establish all this eldritch horror, you get the aid of 'Providence' cards, that give you bonuses in movement, attack or defense, powerful Chants, which require certain sacrifices, Doom and Gate cards with even more power and last but not least... mysterious Tomes.
It's all about destruction and mayhem and the end of the world, and driving your opponents mildly insane, but in a very light hearted and fun way.
Like Monopoly, the game is about moving around the board, but there the comparison stops. The theme and spirit of 'Doom' is about fun, not about grinding teeth because your opponent bought all the best streets and you have to pay yourself blind... Personally I like Doom a lot more because it's fast paced, easy to learn, and a great 'in-between'.
My score: 7/10
The Doom that Came to Atlantic City
Cryptozoic Entertainment
2 to 4 players
45 minutes
'The Doom that Came to Atlantic City' (zie link) is een Monopoly-achtig spel waar je in de huid kruipt van een Great Old one en in plaats van een rijk te stichten, vernietig je huizen en hotels en open je dimensie poorten om doem en chaos over de onfortuinlijke stad te storten.
Om al die 'eldritch horror' te kunnen verwezenlijken beschik je over Providence kaarten, die je bonussen geven voor beweging, aanval of verdediging, krachtige Chants, die echter wel de nodige offers eisen, Doom en Gate kaarten met nog meer macht en last but not least... de mysterieuze Tomes.
Het draait allemaal om vernietiging en verderf en het 'einde van de wereld', en ook om het lichtjes gek maken van je tegenstander(s), maar dit alles in een luchtige en plezierige atmosfeer.
Zoals in Monopoly is het spel 'rond het bord bewegen', maar daar houdt de vergelijking (gelukkig) op. Het thema en de geest draaien rond 'plezier' en niet het knarsen van tanden omdat je tegenstander de beste straten heeft gekocht en jij je blauw moet betalen. Persoonlijk vind ik Doom veel beter omdat het een gemakkelijk te leren, vlotte en bijzondere leuke tussendoor is.
Mijn score: 7/10
The Doom that Came to Atlantic City
Cryptozoic Entertainment
2 tot 4 spelers
45 minuten
Engels
1 opmerking:
nog een paar spelen, de miniaturen schilderen en het wordt nog zoveel leuker :-)
Een reactie posten