Minimalisme in olie

Dit schilderijtje heeft het afgelopen academiejaar het meeste stof doen opwaaien. Ik ben tot dit (voor mij ongebruikelijke) resultaat gekomen vooral onder begeleiding van leraar Bart, die mij er steeds op drukte om "los te laten". Om heel eerlijk te zijn vond ik er in het begin niets aan, maar zowel de manier van schilderen en het uiteindelijke resultaat kregen vat op mij... zo veel dat ik het eigenlijk wel een leuk werkje vind.

Station - Olie op doek 70 x 50

De meningen zijn nooit zo verdeeld geweest over een schilderij. De echtgenote vindt het - op zijn zachtst uitgedrukt - nog altijd een "kindjesschilderij", terwijl leraar Bart het mijn beste werk vond van het academiejaar, of in zijn woorden: eerlijk, fris en "goed geschilderd". Hij koos het dan ook persoonlijk voor de tentoonstelling op het einde van het jaar.

De meningen gaan van "ik vind er niets aan", of "mmmmm...tja" tot "ik vind dat wel mooi". In ieder geval... het wekt emoties, goeie en minder goeie... wat kan een kunstenaar eigenlijk meer wensen :-)

Mijn gallerij kun je bezoeken op http://www.kunstforum.be/artiest/marcvankerschaver/gallery

The Walking Dead

Zombies zijn in! Hoe je het draait of keert, je vindt ze in films, games en nu ook in graphic novels.

The Walking Dead is een zwart-wit graphic novelreeks, gestart in 2003 en ontworpen door schrijver Robert Kirkman en tekenaar Tony Moore, later opgevolgd door Charlie Adlard.

Het verhaal gaat over Rick Grimes - een politieagent uit een klein stadje ergens in Kentucky - , zijn familie en een kleine groep mensen die trachten te overleven in een apocalyptische wereld die overspoeld wordt door zombies.

Dit is dus een "survival-horror" verhaal, maar daar waar in vooral de films en zeker de games de nadruk ligt op de visuele horror, wordt in The Walking Dead vooral de psychische terreur grondig uitgediept.  De vraag die hier gesteld wordt is hoe ver een mens kan gaan, tot welke gruwelen hij bereid is en welke offers hij kan of moet maken om te kunnen overleven. De morele grenzen worden dus voortdurend afgetast èn verschoven. Het zijn niet de willoze, bloeddorstige zombies die de monsters zijn, maar veelal de overlevenden zelf, die tot alles in staat zijn om hun eigen vel te redden. Af en toe moet je wel over een behoorlijk sterke maag beschikken... het gaat hier tenslotte nog altijd over een horrorverhaal...

De tekenstijl is direct en rauw, in superieur zwart-witte contrasten. Het taalgebruik (zeker in de originele Engelstalige versie) is even onverbloemd en rauw als de personages.

De reeks bestaat voorlopig uit veertien boeken, elk boek telt 150 bladzijden.

The Walking Dead is momenteel (wat mij betreft althans) het beste graphic novel vervolgverhaal voor een volwassen (en veeleisend) publiek. Het scenario is ijzersterk, een voortdurende adrenalinestoot, met schokkende wendingen en cliffhangers...  Kortom, een reeks die nog een hele tijd mag doorgaan.

Ondertussen is er een TV-reeks gemaakt waarvan seizoen 1 al op DVD te verkrijgen is en seizoen 2 in Amerika in oktober in premiere gaat.

Peter Pan - The Lost Boys

Het is zo ver! Het laatste decor voor de Peter Pan Musical is een feit en... meteen het 'apartste' van alle decors... Deze keer mocht ik volledig abstract én uit de bol gaan.

Meteen greep ik naar de technieken van één van mijn absolute favorieten: Jackson Pollock, ook wel gekend als 'Jack the Dripper', de eerste kunstenaar die eind jaren '40, begin jaren '50 van de vorige eeuw zijn doeken op de grond legde en, zoals mijn echtgenote nogal eens lachend durft zeggen, met verf ging smijten, of zoals ik het liever noem: het 'action painting' uitvond.

Het resultaat zijn twee erg levendige, kleurige, explosieve doeken waaraan ik enorm veel plezier aan heb beleefd. Ik hoop dat ik Jack een beetje recht heb gedaan.

Ik ben erg benieuwd hoe de doeken er uiteindelijk zullen uitzien in het gehele decor. Afspraak 10 september :-)