The Hobbit - The Battle of the Five Armies - Review

Gisteren trokken vrouwlief en ik een laatste maal 'richting Midden Aarde' om het derde luik in de Hobbit-trilogie 'The Battle of the Five Armies' te gaan bekijken. De eindbeschouwingen bij de twee vorige films ('The Unexpected Journey' en 'The Desolation of Smaug') kwamen telkens op hetzelfde neer: goeie, avondvullende films... zonder meer. Dus was de verwachting voor nummer drie zowat idem... en inderdaad, we kregen een gelijkwaardig slot.

Ondanks dat Peter Jackson nog amper een 45-tal bladzijden van het boek over had, heeft hij 'zijn' Hobbit weer opgepimpt naar een stevige 145 minuten en het mag gezegd: het derde luik is wat mij betreft ook het sterkste... en donkerste. 

 

De openingsscene waar de draak Smaug Laketown in de as legt is sterk,  visueel overdonderend en dramatisch. Daarna wordt even gas teruggenomen en volgen we het gezelschap van de dwergen onder leiding van Thorin Oakenshield en natuurlijk onze hobbit, Bilbo Baggins, die zich verschanst hebben in de hallen onder de Lonely Mountain.
 

 

De goudkoorts verandert Thorin langzaam in een gewetenloze en gevoelloze tiran, die niet alleen de woede van de Elfen, maar ook die van de mensen van Laketown, die alles verloren hebben, op de hals haalt. Bilbo staat voor een dilemma en onderneemt een gevaarlijke actie. Op het punt dat er oorlog dreigt uit te breken tussen de dwergen en hun belagers moeten ze echter de krachten bundelen tegen een oneindig grotere en gevaarlijkere vijand: Azog en zijn immense leger orks.

 

 

Vanaf hier worden alle registers opengetrokken en in het bijzonder de digitale trukendoos. Jammer genoeg wordt het nooit zo levendig en echt als de twee oorlogsscenes in The Lord of the Rings (Helms Deep en Fields of Pelennor). Ja, de camera gooit je midden in de actie, maar de duizenden (geanimeerde) elfen en orks voelen  mechanisch aan. Het lijkt ook heel erg 'Copy/Paste'... Het wordt nooit smerig of bloederig of overdonderend... het is allemaal nogal clean, waardoor een flink stuk van de sfeer en dramatiek verloren gaat.

 

 

 

 

 

Toch had ik het gevoel, in tegenstelling tot de twee vorige films, dat Peter Jackson opvallend de teugels strak hield. Tot het onvermijdelijke gebeurde... Ik had mij al redelijk geërgerd aan de ontsnappingsscene in Goblintown in film één, de tonnenscene in film twee, maar wat we in film drie zagen, kreeg je echt niet meer verkocht aan iedereen ouder dan tien: vliegende en zwaartekracht tartende elfen? Komaan Peter!!

Nu, neem je denkbeeldige schaar en knip die paar scenes weg en je houdt uiteraard nog een leuke film over. Een waardig slot voor een trilogie die The Lord of the Rings naar de kroon moest steken, maar daar nooit in geslaagd is. De verpletterende indruk van zijn absolute meesterwerk van 2001-2003 kan Peter Jackson tien jaar later niet evenaren, maar dat hoeft ook niet.

De Hobbit-trilogie is goeie fun, verdeeld in drie avondvullende films waarbij een emmer popcorn niet mag ontbreken, niets minder maar zeker ook niets meer.

 

A base for Cthulhu (Reaper Bones)

De originele base van de Reaper Bones 'Cthulhu', afgewerkt met restjes van andere modellen en/of bouwdozen.

The original base of the Reaper Bones 'Cthulhu', enhanced with leftovers of other models and/or kits.


 

The 3 Cthulhus - Size does matter

Hier zijn nog eens op een rijtje de drie Cthulhu 28mm miniaturen die ik tussen 2012 en nu heb geschilderd, met in volgorde de 'Eldritch Demon (Reaper Miniatures), 'Cthulhu' (Scibor Monstrous Miniatures) en 'Cthulhu' (Reaper Bones). 

 

Here are the three Cthulhu 28mm miniatures I've painted between 2012 and now, with the 'Eldritch Demon' (Reaper Miniatures), 'Cthulhu' (Scibor Monstrous Miniatures) and 'Cthulhu' (Reaper Bones).

De cyclopische Cthulhu van 'Bones' - The cyclopean Cthulhu from 'Bones' (Reaper Miniatures)

For English text scroll down

Een 28mm model kan groot zijn, enorm of zelfs reusachtig. De 'Cthulhu' van Bones (Reaper
Miniatures) is geen van allen. Het model is zo groot dat enkel cyclopisch de lading dekt: 23 cm van kop tot teen, 23 cm van tentakel tot staart!

Dit multi-part model is gemaakt van het unieke Bones materiaal: het witte, buigzame polymeer waar Reaper het patent op heeft.

Met 'Cthulhu' heeft Bones me volledig over de streep getrokken: ik ben onvoorwaardelijk fan. Mooi gedetailleerd, erg knap ontworpen, een ongekend plezier om te schilderen en als klap op de vuurpijl een stuk goedkoper dan bvb hars of metaal... als dat geen waar voor je geld is!

Dit is het derde Cthulhu model dat ik schilder en ik wilde afstappen van het voor-de-hand-liggende groen. Ik heb gekozen voor een mix van jade-groen en blauwgroen met paarse (worm purple) toetsen. De methode is weer een combinatie van drybrushing, layering en (zeer veel) glazing. De eerste schilderstappen van 'Cthulhu' vind je weer in link 1 - link 2 en link 3.

A 28mm model can be big, huge or even enormous. The 'Cthulhu' from Bones (Reaper Miniatures) is none of the above. The model is so massive, the only way you can call it is 'cyclopean': 23 cm (9 inch) from head to toe, 23 cm from tentakle to tail!
This multi part model is made from the unique Bones material, the white, flexible polymer invented by Reaper.
The Bones Cthulhu convinced me, I'm a fan! Beautifully detailed, extremely well designed, an unprecedented pleasure to paint and... a lot cheaper than e.g. resin or metal... true value for your money!
This is the third Cthulhu model I painted and I wanted something different than green. I chose a mix of jade-green and blue-green and touches of (worm) purple. The method I used is a combination of drybrushing, layering and (a lot of) glazing. The previous painting steps you find in link 1, link 2 and link 3.

 

"Wolfie" Amadeus Mozart (in blue and red)

Mijn nieuwste academiewerkje is een ode aan de componist waar ik een grenzeloze bewondering voor heb: Wolfgang 'Wolfie' Amadeus Mozart. Met zijn muziek in het achterhoofd heb ik geprobeerd een eigenzinnig, fris en veellagig potret te maken.

 

My latest academic work is an ode to the composer I admire te most: Wolfgang 'Wolfie' Amadeus Mozart. With his music in mind I have tried to make a wayward, clear and multi layered potrait.

 

'Wolfie' olie op doek - oil on canvas 70x50 cm

 

Blast from the past: Isabella von Carstein, Vampire queen (Citadel miniatures)

Dit 28mm figuur is er een uit de oude archieven: 'Isabella von Carstein' (Citadel miniatures). Het is een werkje uit midden de jaren '90.

 

This 28mm miniature is one of the old archives: 'Isabella von Carstein' (Citadel miniatures). I painted it in the mid 90ties.

 

 

 

Woestijn zonsondergang in olie - Desert sunset in oil

Het volgende academiewerk, met hetzelfde thema als het eerste... (zie link)

The next academic work, with the same theme as the first one ... (see link)

Woestijn zonsondergang - Olie op doek 80x60cm
Desert sunset - Oil on canvas 80x60cm

Brit Floyd - Discovery Tour 2014 - Kursaal Oostende

Vorig jaar werd ik letterlijk van mijn sokken geblazen door Brit Floyd, de Pink Floyd Tribute Band. Nauwelijks een jaar later streken de Britten voor een tweede keer neer in het Casino Kursaal, ditmaal met hun Discovery Tour. Vrouwlief en ik trokken weer richting kust met  torenhoge verwachtingen.

 

Stipt om acht uur doofden de lichten en werd de zaal ondergedompeld in de intro van 'Shine on you crazy diamond'. Het publiek werd meegenomen in een tijdcapsule, die over de periode van 1967 tot 1994 de veertien studioalbums van Pink Floyd op weergaloze manier naar voor bracht.

 

 

Brit Floyd is niet een band die zomaar de nummers van Pink Floyd kopiëerd, maar er altijd een frisse, eigentijdse toets aan geeft. Ik ben nooit een grote fan geweest van alles wat zich voor 'Meddle' afspeelde, maar gisteren kreeg ik 'Astronomy Domine' en 'Set the controls for the heart of the sun' (respectievelijk uit 1967 en'68) in een versie die mijn mond deed openvallen. Briljant!

 

 

 De band kiest ook niet altijd voor de gemakkelijkste weg door de greatest hits aan mekaar te rijgen, maar ze gaan ook voor minder bekende songs. Zo kregen we gisteren  een werkelijk fantastische versie te horen van 'The Fletcher Memorial Home' (1983) en 'Fat old sun' (1970).

 

 

 Natuurlijk kreeg het publiek ook waarvoor het vroeg: 'Wish you were here' , 'Another brick in the wall pt2' en 'Pigs' (inclusief reusachtig, opblaasbaar varken met vurige ogen) waren slechts een paar van de favorieten. De volledige set klokte af op bijna drie uur, drie uur van weergaloze klasse.

Negen topmuzikanten, een spectaculaire licht- en videoshow en de zicht- en hoorbare liefde voor Pink Floyd maken van deze band een magische belevenis.

'The world's greatest Pink Floyd show' bloklettert de affiche van de 'Discovery Tour'. ''To state something like that, you got to deliver', zeggen de Britten... Well, Brit Floyd delivers!!

 

 

 

Happy Halloween from the Great Old One...

 



'Scibor' Cthulhu - See link

'Bones' Cthulhu (Reaper Miniatures) - Schilderen in een paar stappen 3 - Painting in a few steps 3.

Works in progress... layering

Vorige stappen - Previous steps: link 1 - link 2

Hoe een houten tafel 'pimpen' - How to 'pimp' a wooden table.

Het idee om onze tafel wat kleur te geven, speelde al een tijdje. Daarom gingen vrouwlief en ik op zoek naar de nodige materialen om van onze 'saaie' eettafel, een leuk, gepersonaliseerd stukje decor te maken.

 

We were planning to give our table a little more 'colour', so my wife and I searched for some materials to make a personalized piece of 'decor' out of our 'dull' diner table.

 

- Benodigdheden: Prenten of foto's naar persoonlijke keuze, in ons geval oude, 'vintage' affiches uit prentenboeken van de uitverkoop. Mod Podge, de lijm-en-vernis-in-één (zie link), penselen, een potlood en een flink pak vrije tijd.

 

What you need are pictures or photo's of your choice (in our case vintage posters), Mod Podge (see link ), brushes, a pencil and a lot of spare time

 

- Werkwijze: Het best begin je met de grootste prenten te plaatsen en dan de rest van het oppervlak in te vullen met de kleinere prenten. Eenmaal alles naar wens in gerangschikt, neem een paar foto's als referentie. De (voor ons) gemakkelijkste manier om die te raadplegen, was op onze laptop.

First you place the largest pictures on the surface and fill in the open spaces with the little ones. Once everything is in place, take some pictures as a reference. The easiest way to refer is on your laptop.

De prenten worden gelijmd met Mod Podge. Een kleine waarschuwing: eenmaal een prent goed op zijn plaats zit, komt die (bijna) niet meer los! Hier en daar kunnen kleine markeringen met een potlood van pas komen, zeker als je weet dat de prenten gedeeltelijk boven en onder mekaar worden gelijmd.

 

The pictures are glued with Mod Podge. A little warning: once a piture is glued tight, it won't come off! It's a good idea to put little marks on the surface with pencil, because the pictures are partially glued on top or underneath one another

 

Eenmaal alles droog is, wordt het tijd voor de afwerking: gewoon Mod Podge in een vier- tot vijftal lagen aanbrengen. Wel steeds elke laag goed laten drogen vooraleer de volgende aan te brengen.

Een extra laag gewone vernis kan ook altijd!

 

Once dry, it is time for the finish. Simply apply four to five layers of Mod Podge. First let dry before applying the next layer. Eventually you can finish off with an extra layer of varnish.

 

 

 

De tafel is klaar voor gebruik.

 

The table is ready to use.